Miłość, której Bóg nienawidzi

John MacArthur

Antytezy Bożego charakteru

- Boża miłość

Biblia mówi jasno o tym, że Bóg jest Bogiem miłości. Wątpię żeby ktokolwiek kto zna chrześcijaństwo mógłby z tym polemizować. Na przykład, w 1 Jana 4:7-8 czytamy, „Umiłowani, miłujmy się nawzajem, gdyż miłość jest z Boga, i każdy, kto miłuje, z Boga się narodził i zna Boga. Kto nie miłuje, nie zna Boga, gdyż Bóg jest miłością.” Werset 11 mówi, „Umiłowani, jeżeli Bóg nas tak umiłował, i myśmy powinni nawzajem się miłować.” A werset 16 mówi, „myśmy poznali i uwierzyli w miłość, którą Bóg ma do nas. Bóg jest miłością, a kto mieszka w miłości, mieszka w Bogu, a Bóg w nim.”

- Boża nienawiść

Ponieważ Bóg kocha, On także nienawidzi. Nie może być miłości jeśli nie będzie antytezy miłości, którą jest nienawiść. Te dwie emocje są nierozłączne. Na przykład, jeśli kogoś kochasz, to nienawidzisz wszystkiego co mogłoby skrzywdzić tą osobę. Jeśli jesteś rodzicem, nienawidzisz wszystkiego co mogłoby skrzywdzić twoje dzieci. Jeśli kochasz dobro, to nienawidzisz zła. Jeśli kochasz Boga, to nienawidzisz Szatana. Jeśli kochasz jedność, nienawidzisz niezgody.

Trochę przykładów na relację pomiędzy miłością a nienawiścią znajduje się w psalmach, np.

Psalm 97:10 – „Wy, którzy miłujecie Pana, miejcie w nienawiści zło!” Zawsze będzie pewien stopień nienawiści do tego co jest przeciwne temu co kochasz.

Czego Bóg nienawidzi?

Przysłów 6:17-19 wymienia siedem rzeczy których Bóg nienawidzi, te rzeczy są dla Niego obrzydliwością.

- Pyszne spojrzenie

Pycha manifestuje się w wyniosłych oczach, co jest hebrajskim literalnym znaczeniem tej frazy. Ktoś kto jest pełen pychy ma swój nas w górze i podniesione oczy. Kiedy pycha wypełnia serce, jest ona odzwierciedlona w zmanierowaniu. Bóg nienawidzi ludzi którzy pogardzają każdym i wszystkim. Grzech pychy jest wymieniony jako pierwszy prawdopodobnie dlatego, że jest on korzeniem wszelkiego nieposłuszeństwa i rebelii przeciwko Bogu (Rzym. 1:22).

- Kłamiący język

Bóg jest Bogiem prawdy i nie może kłamać (Heb. 6:18). To, że kocha On prawdę i nienawidzi kłamania jest zilustrowane w historii Ananiasza i szafiry, którzy skłamali Duchowi Świętemu (Dzieje 5:1-11). Bóg zabrał ich życia aby dać kościołowi przykład.

- Mordercze ręce

Werset 17 mówi, że Bóg nienawidzi „rąk przelewających niewinną krew.” Bóg nienawidzi ludzi z morderczym, okrutnym usposobieniem którzy raczej zabiją niż mieliby nie dostać tego czego chcą. Bóg nienawidzi mordercy ponieważ On stworzył życie i ustanowił jego świętość. Dlatego Bóg zarządził, że kiedy ktoś odbiera życie, zapłaci za to swoim własnym (Rodzaju 9:6).

- Nikczemne serce

Bóg nienawidzi „serca które knuje nikczemne plany” (w. 18). Jest wystarczająco złe, że ktoś czyni zło, ale jest jeszcze gorzej kiedy planuje przez długi okres czasu jak ma owo zło uczynić. Nikczemne serce jest warsztatem diabła na planowanie nowych sposobów grzeszenia.

- Szkodliwe stopy

Bóg także nienawidzi „stóp które są szybkie w biegnięciu do robienia szkód” (w. 18). Różnica pomiędzy tym a zwykłym grzeszeniem polega na tym, że zwykłe grzeszenie jest opisane w Biblii jako upadanie albo potykanie się. Ale szkodliwa osoba celowo biegnie tak szybko jak tylko potrafi – śpieszy się żeby grzeszyć.

- Fałszywe świadectwo

Kolejną rzeczą której Bóg nienawidzi jest „fałszywe świadectwo które mówi kłamstwa” (w. 19). Bóg nienawidzi ludzi którzy składają winę na niewinnych. Dawid, Jezus i Paweł doświadczyli oskarżeń przez fałszywych świadków (PS. 27:12; Mat. 26:59-61; Dzieje 25:7-8). Dawanie fałszywego świadectwa uniemożliwia sprawiedliwość, niszczy reputację a w pewnych przypadkach nawet niszczy życie.

- Mącący duch

Werset 19 mówi, że Bóg także nienawidzi ludzi którzy „sieją niezgodę pośród braci.” Wynalazcy problemów tworzą podziały tam gdzie powinna być jedność.

Rzeczy których Bóg nienawidzi są w bezpośredniej opozycji dla rzeczy które On kocha: prawdy, dobroci i jedności. Ponieważ On kocha ludzi którzy czczą Go w prawdzie, nienawidzi On idolatrii i religii pełnej hipokryzji. Jego nienawiść jest antytezą Jego miłości.

Charakterystyka Antychrysta

John MacArthur

Biblia w wielu miejscach mówi o przyjściu Antychrysta który w przyszłości będzie zabijał chrześcijan. Nie będzie on diabłem, ale złym człowiekiem którego prorok Zachariasz nazywa „pasterzem nieużytecznym” (Zach. 11:17). Będzie on udawaczem, fałszywym pasterzem, przeciwieństwem prawdziwego Pasterza, Pana Jezusa Chrystusa.

Oto cechy które posiadał będzie człowiek będący ucieleśnieniem zła:

- Geniusz intelektualny

Daniela 7:8 opisuje go jako posiadającego „oczy jak oczy człowiecze” (także w. 20). Oko jest często symbolem inteligencji.

- Wybitny mówca

Daniela 7:8 mówi, że Antychryst będzie maił „usta mówiące wielkie rzeczy” (także w. 20). Zdolności komunikacyjne są potrzebne do efektywnego przywództwa.

- Mistrz polityki

Apokalipsa 6:2 mówi, że podbije on cały świat bez wystrzelenia ani jednej strzały. Oznacza to, że dokona on podboju pokojowo, poprzez politykę. Świat będzie oczekiwał kogoś kto przyniósłby pokój i ekonomiczną stabilność. Daniela 11:21 mówi, „A po nim powstanie wyrzutek, któremu nie powierzą godności królewskiej, lecz przyjdzie niespodziewanie i podstępnie zdobędzie władzę.”

- Doskonały ekonomista

Daniela 8:25 mówi, „Działając podstępnie dzięki mądrości, będzie miał powodzenie; będzie pyszny w sercu i wielu zniszczy niespodzianie. Lecz gdy powstanie przeciwko księciu książąt, zostanie zmiażdżony bez udziału ludzkiej ręki.” Będzie on magikiem w budowaniu światowego systemu ekonomii która będzie napełniała jego kieszeń (Apokalipsa 18).

- Geniusz militarny

Według Daniela 7:23 królestwo Antychrysta „pochłonie całą ziemię, podepcze i zmiażdży ją.” Będzie on niezrównanym przywódcą militarnym. Będzie on Nabuchodonozorem, Aleksandrem Wielkim, Cazarami i Napoleonem Bonaparte połączonymi w jedną osobę. Apokalipsa 13:4 i 7 mówi, „I oddali pokłon smokowi za to, że dał zwierzęciu moc, a także zwierzęciu oddali pokłon, mówiąc: „Któż jest podobny do zwierzęcia i któż może z nim walczyć? […] I dozwolono mu wszcząć walkę ze świętymi i zwyciężać ich; dano mu też władzę nad wszystkimi plemionami i ludami, i językami, i narodami.” Antychryst podbije świat.

- Religijny przywódca

Drugi list do Tesaloniczan 2:3-4 idendyfikuje go jako „człowiek niegodziwości, syn zatracenia, przeciwnik, który wynosi się ponad wszystko, co się zwie Bogiem lub jest przedmiotem boskiej czci, a nawet zasiądzie w świątyni Bożej, podając się za Boga.” Nakaże on całemu światu aby go czcił.

Antychryst będzie ostatnią próbą Szatana aby uniemożliwić Chrystusowi Jego powrót i ustanowienie Swojego Królestwa. Nie wiemy kim on będzie, ale wiemy co Biblia mówi nam o nim. Zdumiewająca jest myśl, że nasz wyrafinowany świat, ze swoją religijną, społeczną, polityczną i ekonomiczną rozmaitością, mógłby zgodzić się na jednego przywódcę. Ale prawda jest taka, że świat będzie tak bardzo gotowy na przyjęcie jego, że padnie mu do stóp. Będzie on nawet zdolny do zwiedzenie Izraela – niezależnego dzisiaj od innych narodów – i obejmie nad nim władzę wraz z resztą świata.

Antychryst zacznie zabijać wierzących w drugiej połowie czasu swojego panowania. Jezus ostrzegł tych którzy będą tego świadkami, żeby natychmiastowo „uciekali w góry” (Daniela 9:16). Tak wielu ludzi zostanie zabitych, że gdyby Bóg nie ustanowiłby limitu dla rządów Antychrysta, każdy by zginął (Daniela 9:22). Antychryst będzie miał całkowitą kontrolę nad światem. Poprzez niego, Szatan zgromadzi całą moc świata przeciwko Chrystusowi kiedy powróci On aby ustanowić Swoje Królestwo po zakończeniu Wielkiego Ucisku.

Wybranie dzieci Bożych

Mark Kielar

Wybranie jest z wieczności. Pismo uczy nas, że wybranie wybranych Bożych, że decyzja o tym kto zostanie wybrany zapadła na długo przed tym jak powstał świat. Jak za chwilę zobaczymy, Biblia uczy, że jeśli jesteś zbawionym dzieckiem Bożym, albo jeśli kiedykolwiek nim będziesz, to tylko dlatego, że miał On szczególną miłość do ciebie jeszcze przed tym jak zaczął się czas. Zawsze ją miał i zawsze ją mieć będzie. Jest to jedna z najbardziej drogocennych i bliskich prawd jakie Bóg oznajmia w Biblii dla swoich dzieci. Zobaczmy jak mówi o tym Pismo Święte.

„W nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed obliczem jego; w miłości przeznaczył nas dla siebie do synostwa przez Jezusa Chrystusa według upodobania woli swojej.”
Efezjan 1:4-5

„Ja w nich, a Ty we mnie, aby byli doskonali w jedności, żeby świat poznał, że Ty mnie posłałeś i że ich umiłowałeś, jak i mnie umiłowałeś. Ojcze! Chcę, aby ci, których mi dałeś, byli ze mną, gdzie Ja jestem, aby oglądali chwałę moją, którą mi dałeś, gdyż umiłowałeś mnie przed założeniem świata.”
Jana 17:23-24

„I oddadzą mu pokłon wszyscy mieszkańcy ziemi, każdy, którego imię nie jest od założenia świata zapisane w księdze żywota Baranka, który został zabity. […]

Zwierzę, które widziałeś, było i już go nie ma, i znowu wyjdzie z otchłani, i pójdzie na zatracenie. I zdumieją się mieszkańcy ziemi, których imiona nie są zapisane w księdze żywota od założenia świata, gdy ujrzą, że zwierzę to było i że go nie ma, i że znowu będzie.”
(Apokalipsa 13:8; 17:8)

To co teraz chcę żebyś zrobił z tymi wersetami to żebyś zatrzymał się nad nimi i przemyślał je. Żebyś pomyślał o tym co przed chwilą przeczytałeś. Ponieważ to czego te wersety i wiele innych uczą dziecko Boże, to tego, że wszechmogący Stwórca wszechświata miał głęboką, intymną i odwieczną miłość dla ciebie osobiście od początku czasu. Teraz muszę zapytać cię poważnie: Czy jest coś lepszego dla jakiegokolwiek dziecka Bożego? Czy nie powinno to uczynić twojego serca zdrowym?

Jak raz powiedział Marcin Luter: „Panie uderz mnie niedolą jaką sobie życzysz, jaką uważasz za odpowiednią, ponieważ Ty mnie wybrałeś i dałeś mi życie wieczne i przebaczyłeś mi wszystkie moje grzechy przed tym jak jeszcze powstał czas. Więc uderz mnie jeśli sobie tego życzysz, a ja pomimo tego będę śpiewał.”

O, te słowa są tak prawdziwe! I jak życzyłbym sobie żebym mógł wstrzyknąć ci do twojej duszy tą prawdę o Bożym suwerennym wybraniu. Ponieważ nie ma nieszczęścia albo problemu albo trudności które mogą nas pokonać. Musimy tylko zrozumieć co to naprawdę znaczy żeby być Bożym elektem albo wybranym przez wszechmogącego Boga. Jeśli tylko nasze dusze ogarną umysłem prawdziwą głębię naszego grzechu i przewspaniałej doniosłości faktu zostania wyzwolonym i zbawionym przez Bożą wybiórczą łaskę – wtedy radość i zadowolenie będą naszymi stałymi towarzyszami. Zamiast bania się i unikania biblijnej nauki, ta doktryna wybrania powinna być umiłowana i przyjmowana z radością .

Duch Święty

John MacArthur

„A spożywając z nimi posiłek, nakazał im: Nie oddalajcie się z Jerozolimy, lecz oczekujcie obietnicy Ojca, o której słyszeliście ode mnie.” (Dzieje 1:4)

Chociaż uczniowie byli nauczeni przez Chrystusa i wiedzieli o tym, że powstał On z martwych, to nadal nie byli gotowi wyjść na zewnątrz i wygrywać ludzi dla Pana. Chrystus powiedział im żeby poszli i nauczali wszystkie narody (Mat 28:20), ale w Dziejach 1:4 dodał On, że nie powinni oni opuszczać Jerozolimy. Powiedział im, „oczekujcie obietnicy Ojca, o której słyszeliście ode mnie.” O tej samej rzeczy powiedział Jezus w Łukasza 24:49, „A oto Ja zsyłam na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż zostaniecie przyobleczeni mocą z wysokości.”

Czym była „obietnica Ojca” o której On im powiedział? Był to dar Ducha Świętego. Jezus powiedział apostołom, że otrzymają oni Ducha świętego po tym jak ich opuścił (Jana 14:16; 15:26; 16:7; 20:22).

Potrzeba odejścia Jezusa

W Jana 16:7 Jezus powiedział apostołom, „Lepiej dla was, żebym ja odszedł. Bo jeśli nie odejdę, Pocieszyciel do was nie przyjdzie, jeśli zaś odejdę, poślę go do was.” Duch nie mógł zostać zesłany dopóki Chrystus nie powrócił do nieba. Uczniowie musieli czekać dziesięć dni pomiędzy wniebowstąpieniem a dniem w którym otrzymali Ducha, dniem Pięćdziesiątnicy (dzieje 2:1). Pięćdziesiątnica jest greckim słowem oznaczającym „pięćdziesiąty dzień.” Był to dzień w którym Żydzi świętowali Święto Zbiorów (było to pięćdziesiąt dni po Święcie Paschy).

Potrzeba przyjścia Ducha

Ponieważ apostołowie musieli czekać na otrzymanie Ducha Świętego przed tym jak mieli wykonywać pracę Pana, oznacza to, że jest niemożliwe żeby pracę tą wykonywać swoją własną mocą. Możesz wypracowywać plany dla swojej służby i wygłaszać elokwentne kazania, ale bez mocy Ducha, twoja praca będzie bezowocna. Apostołowie byli świadomi, ze potrzebowali mocy Ducha. Kiedy Chrystus po raz pierwszy nakazał im roznosić ewangelię, powiedział On, „Bo nie wy jesteście tymi, którzy mówią, lecz Duch Ojca waszego, który mówi w was.” (Mat 10:20). W Łukasza 12:12 czytamy, że nadejdzie dzień w którym Duch będzie mówił przez nich. Jana 14:17 mówi nam, że Duch Święty już był z uczniami, ale później będzie on w nich. (Przed zesłaniem Ducha w Dziejach 2. ludzie nie posiadali mieszkającego w nich Ducha Świętego. Wtedy Bóg zsyłał Ducha na szczególne okazje aby wykonywać specjalne zadania poprzez kogoś. Na przykład, Duch Święty zstąpił na króla Saula (Sam. 11:6) i odszedł od niego (1 Sam. 16:14).

Przepowiednia

„Jan bowiem chrzcił wodą, ale wy po niewielu dniach będziecie ochrzczeni Duchem Świętym.” (Dzieje 1:5)

Przed tym jak Jezus zaczął Swoją publiczną działalność, Jan Chrzciciel powiedział, „Ja chrzczę wodą, ale pośród was stoi Ten, którego wy nie znacie […] lecz Ten, który mnie posłał, abym chrzcił wodą, rzekł do mnie: Ujrzysz tego, na którego Duch zstępuje i na nim spocznie, Ten chrzci Duchem Świętym. A ja widziałem to i złożyłem świadectwo, że ten jest Synem Bożym” (Jana 1:26, 33-34). Jezus jest tym który chrzci Duchem Świętym, a uczniowie musieli czekać w Jerozolimie aż zesłał On Ducha z nieba.

Uczniowie musieli czekać dziesięć dni na otrzymanie tego chrztu (nakaz Chrystusa aby czekać na Ducha został dany w dzień Jego wniebowstąpienia, czyli czterdzieści dni po Jego zmartwychwstaniu.) Nie znaczy to wcale, że wierzący otrzymują Ducha dziesięć dni po tym jak zostają oni zbawieni. Sytuacja w Dziejach była niepowtarzalna; Jezus nie wstąpił jeszcze do nieba i dlatego w tamtym czasie Duch Święty nie mógł zostać zesłany. Poza tym wierzący otrzymuje Ducha w momencie w którym przyjmuje Chrystusa jako Zbawiciela. Rzym. 8:9 mówi nam, „Jeśli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten nie jest jego.” Osoba bez Ducha Świętego nie jest chrześcijaninem.

Obietnica

„Otrzymacie moc, po tym jak Duch Święty przyjdzie na was.” (Dzieje 1:8)

Przed otrzymaniem Ducha Świętego, apostołowie byli niezdolni do wykonywania nieskończonej pracy Chrystusa. Greckie słowo przetłumaczone na „moc” (dunamis) jest słowem z którego pochodzi słowo dynamit. Każdy chrześcijanin jest wyposażony w moc – bo Duch święty jest jak dynamit!

Niektórzy chrześcijanie czują, że tracą moc. Jeśli czujesz się w ten sposób, to nie jest to wina Boga. Moc jest wewnątrz ciebie. Wszystko co potrzebujesz zrobić to włączyć zapalnik. Jak to robić? Efezjan 5:18 mówi, „I nie upijajcie się winem, które powoduje rozwiązłość, ale bądźcie pełni Ducha.” Prosty sposób żeby zilustrować napełnienie Duchem to tabletki musujące. Wewnątrz każdej z takich tabletek jest skoncentrowana substancja która jest uwalniana kiedy wrzuci się ją do szklanki wody. Podobnie Duch święty jest jak skoncentrowana energia wewnątrz ciebie. Moc jest w tobie, ale musisz uwolnić ją i pozwolić przeniknąć jej do twojego życia.

Aby żyć będąc napełnionym Duchem oznacza poddawać się kontroli Ducha. W Biblii, słowo napełniony jest używane głownie w połączeniu z określonym nastawieniem. Jest ono używane dla opisania bycia napełnionym wściekłością, złością, smutkiem albo wiarą. Czymkolwiek osoba jest napełniona, napełnienie to przewyższa wszelkie inne emocje czy nastawienia. Ktoś napełniony smutkiem jest przytłoczony smutkiem. Ktoś napełniony Duchem pozwala Duchowi kontrolować Jego życie. Jedną rzeczą jest posiadać Ducha, a inną jest być Nim napełnionym.

Jak mogę pozwolić Duchowi napełnić moje życie?

Odpowiedź znajduje się w Kol. 3:16 „Niech słowo Chrystusa mieszka w was obficie.” Bycie napełnionym Duchem Świętym i pozwalanie Słowu Chrystusa mieszkać bogato są równoznaczne ponieważ ten sam jest tego rezultat. Kiedy jesteś napełniony Duchem, będziesz miał pieśń w swoim sercu, będziesz wdzięczny, będziesz kochał swojego małżonka i swoje dzieci oraz będziesz dobrze służył swojemu pracodawcy (Ef. 5:19; 6:9). To samo jest prawdziwe w pozwalaniu Słowu Chrystusa na mieszkanie obficie (Kol. 3:16; 4:1).

Pozwolić Słowu Chrystusa mieszkać w sobie obficie oznacza być pochłoniętym obecnością Chrystusa. Im bardziej nasycasz swój umysł tym czego się nauczyłeś o Nim z Biblii, tym bardziej On kontroluje twoje myśli. Poprzez poddanie się całkowicie Słowu Bożemu i pozwalanie mu na przenikanie do twojego życia, będziesz kontrolowany przez pragnienia Ducha a nie swoje własne pragnienia.

Bóg może dokonywać wielkich rzeczy poprzez ciebie. Efezjan 3:20 mówi, że Pan jest zdolny „uczynić daleko więcej ponad to wszystko, o co prosimy albo o czym myślimy, według mocy która działa w nas.” Moc jest w tobie; ona tylko potrzebuje zostać uwolniona. Aby tak się działo musisz poddawać każdy aspekt twojego życia kontroli Ducha.